uit de pair

herinneringscentrum besTuringscentrum…..nog geen tijd om alles van “drie weken leven in de bossen bij het voormalig kamp”uit te werken. Ja, wel genoeg om vorig weekend een presentatie van te geven in de vorm van een wandeling door mijn ‘herinneringscentrum/besturingscentrum’; mijn hersenen; de onderste container van de pair.

En om hier vast ‘sporen’, een geluidscollage, te plaatsen, zonder commentaar…

jagerverzamelaarnina warm diertje

Een van de bezoekers schreef deze recensie van de presentatie

vlaggen
met dank aan de muzikanten Julian en Asen, Ilija en Petar, die op bezoek kwamen in het kamp, en bij mij bij de container, om te eten, te drinken en te spelen. En aan Bas Alblas, Goran Krmac, Georgian Lepadatu, Lucas Simonis en Nina Hitz en Willem Tredgett, die de grafische (patrin-)partituren op en om de container kwamen spelen.

ik had het dode sprinkhaantje op een stuk muziekpapier gezet en weggelegd. Waar z’n poten stonden, waar z’n voelsprieten uitkwamen had ik, om de een of andere reden, met een potlood op de notenbalk en daarboven aangegeven. De volgende dag was hij zeker een centimeter verder.
ik vraag mij af of Schlesinger Philip Mechanicus “langer in Westerbork heeft gehouden” óm hem alles op te laten schrijven?

…in het huis van Gemmeker (de voormalig commandant van het voormalig kamp liep ik rond, probeerde de rolluiken, nam het geluid van de gordijnen op, maakte foto’s, vond het een rotplek. Vond een dood vogeltje in de slaapkamer, nam het mee en begroef het buiten. …

…na een week van eten wat ik ‘vind’ (zetmeelaardappelen, voedermais en bramen) ben ik blij om eens flink in de buidel te tasten bij de plaatselijke boeren en middenstand; ik had de Romale, die bij de Albert Heinen en de Jumbos van de stad spelen, gevraagd om te komen, zodat ik met ze naar het kamp kon,voor ze kon koken, met ze kon eten, drinken en muziek maken…Argeloosheid. Wie heeft Hitler eigenlijk doodgemaakt? Dansen.

argeloos spelen argeloos spelen

tafeltje

Het is nu al zes nachten vollemaan en als ik loop maken mijn broekspijpen het geluid van blaffende honden in de verte achter me. Als ze nat zijn, klinkt een van m’n schoenen, soms plotseling, als boos gemompel even verderop.
Als ik ‘s nachts op het kamp aan kom voelt het soms alsof ik thuis kom; ik ben er dan bijna. Het is stil op de geluiden uit het bos en het stellen van de telescopen na.

maandag schreidag woensdag donderdag vrijdag
zaterdag zondag maandag schreidag woensdag donderdag
vrijdag zaterdag zondag maandag schreidag woensdag
donderdag vrijdag zaterdag zondag maandag schreidag
woensdag donderdag vrijdag zaterdag zondag maandag
schreidag woensdag donderdag vrijdag zaterdag zondag